Resumen

Os meus amigos chámanme ”Coco”. Papiroflecta, aprendiz de mago, malabarista frustado, apaixonado da salsa (a música e o baile), ás veces contable e en xeral “friki”. Levo desde 1995 facendo papiroflexia. Ao principio só na casa cos poucos libros que se podían conseguir en librarías “normais” e posteriormente, grazas a Internet, que utilicei non tanto para conseguir novos diagramas senón para tratar de coñecer máis xente da que poder aprender e coa que poder compartir a mi˜na afección, conseguín contactar co grupo de papiroflexia de Santiago de Compostela a través da Asociación Española de Papiroflexia (AEP). Del@s aprendín (e aprendo) mil figuras e compart´ın algunhas das miñas mellores experiencias nas Convencións de papiroflexia ´as que me dexei convencer (non me fixen moito de rogar) para ir. Ademais iniciáronme no mundo de impartir obradoiros a nenos. A raíz disto, e logo de dar uns cantos obradoiros, decateime da imaxinación que lle poñen os nenos nos pasos intermedios ao realizar unha figura (mira!, par´ecese a un barco... , agora é unha cometa!) e como xa coñecía algunha papirohistoria que outra, tratei de crear unha para realizar esta ra saltarina de maneira divertida. Asó facilitáballes aos nenos (e mamás e papás correspondentes) o recordar os pasos da figura e ademais tíñaos entretidos mentres a facían.